Helaas is het niet gelukt in het UMC om mijn galwegen te ontlasten. De ene na de andere teleurstelling na een aantal pogingen. Na 2 weken af en aan in het ziekenhuis te zijn was ik er klaar mee. We rijden nu terug naar huis nadat we een week op Texel zijn geweest. Daar zijn we tot rust gekomen. Boek lezen , beetje wandelen, rondrijden, slapen.
En nu? Ik vrees dat vanaf nu de problemen gaan toenemen. Door de verstopte galwegen kan ik niet meedoen aan het experiment. Ik voel dat ik sneller moe ben en dat ik steeds meer moeite moet doen om actief te zijn. Ik lig veel op de bank en ben inmiddels al aardig geel aan het worden. Dat geldt zowel voor de huid als mijn ogen. Eten doe ik met de rem erop om in de avond niet misselijk te zijn. Zowel ik als Megreet merken dat ik stiller ben dan normaal. Het valt Megreet nu ook op dat ik voorheen de initiatiefnemer was om iets te ondernemen en dat de rollen nu zijn omgedraaid.
Ik heb besloten dat ik klaar ben met de medische zoektocht en mijn dagen liever in de thuissfeer doorbreng en niet langer in ziekenhuizen. Er is momenteel dan ook niets wat mij kan helpen.
Pluk de dag!
Liefs Marcel, Megreet en Finn